Dualiteit of eenheid

Na aanleiding van het Zwart festival 2008 voert  Harmen van der Tuin  gesprekken, met groepen bezoekers, over de diepere betekenis van schoonheidsbeleving. Over de noodzaak van STILTE in de schoonheids beleving,;"' en dan bedoel ik natuurlijk niet, de afwezigheid van geluid, maar meer, het niet aanraken van het geprojecteerde IK. Wat de oorzaak is van afgescheidenheid.  

Eenheid en verbinding.(de natuurlijke staat van de mens)

Goede kunst laat in, in mijn ogen het "'nu"' zien, het is een poort naar het vormloze, naar de ruimtelijkheid. En zonder vorm zijn, is de "is" heid van het nu. en is voorwaarde voor eenheid. En het mooie van kunst is, het is een weerklank van de bewustzijnstoestand waaruit het voortkomt.

Muziek is niet mogelijk zonder deze vormloosheid, deze stilte, mooie muziek heeft stilte in zich. Er is een subtiel evenwicht tussen stilte en geluid. Goede kunst draagt het niet zichtbare in zich. Een subtiel evenwicht tussen vorm en vormloosheid. Hoe komt het dat mensen worden aangeraakt door kunst?  Wat wordt er weerspiegeld, wat resoneert er?  Wat is er de diepere betekenis van, kunnen wij hier iets van leren?  Ik denk als iets je raakt, er innerlijk diep iets wordt weerspiegeld. Het is een feest van herkenning. Er weerklinkt iets, wat op herkenning wacht, het is allang diep in jou aanwezig,  In feite wordt het diepste in ons zelf aangeraakt. Om tot deze "'einklang" te komen, zul je je open moeten stellen, je zult je moeten overgeven, de aandacht moet nergens vast zitten. Je moet iets loslaten, vooroordelen, en concepten, staan je in de weg, en bestendigen de dualiteit, en zal de kunst je enkel toeschijnen, je krijgt er geen kontakt mee. je kunt dit oefenen door bij voorbeeld veel met kunst in contact te komen en daarmee bezig te zijn. En dan bedoel ik niet het theoretiseren, met taal is het niet te grijpen, want taal is vorm , het kan alleen met bespiegelingen gevonden worden, de woorden zijn vingerwijzingen, en hebben geen enkele waarde op zichzelf. Het is geen kwestie van discussie, maar van aandacht geven, totale aandacht, een aandacht naar twee kanten, kijk ook naar de plaats van waaruit je kijkt, en wanneer deze aandacht van binnen nergens vast zit, ik van uit openheid zonder ogen kijk. Deze open vrije aandacht is onbegrensd, en volledig doorschijnend, en het neemt de vorm en kleur aan van wat ik zie, door dat ik van binnen nergens aan vastzit, word de open vrije aandacht niet verdeeld . Dat betekent dat er van binnen niets wordt geactiveerd, en het denken zwijgt.  Wil de waarneming volledig fris en nieuw zijn, dan zal het van binnen absoluut stil moeten zijn.  Het belangrijkste en meest wezenlijke van de mens is niet zichtbaar,  het is de on-grond  en de natuurlijke staat van de mens, deze natuurlijke staat realiseren breng de mens weer in vrede, en krijgt het denken weer de plaats die hem toekomt.  Voor eenheid en verbinding  (Einklang) zal het denken zwijgen.

During the zwart-festival in  2008,  Harmen van der Tuin performs conversations, with groups of visitors, on the deeper meaning of aesthetic experience.and the need of quietness , stillnes. And I do not mean the absence of sound, but more, not touching the projected I. What is the cause of separation. 

Unity and Connection.( the natural state of the human)

In my opinion good art shows "" the now "". It is a gateway to the formless, the spaciousness. The beauty of art is that it is an echo of the state of consciousness from which it originates. Like music,  art is not possible without this formlessness, this silence. Music bears silence within itself. There is a subtle balance between silence and sound. The ultimate music is silence itself. In that very same way good art bears invisibility within itself; an intrinsic and subtle balance between form and formlessness. How is it that people are touched by art? What does it reflect, what makes it resonate ?

What is the deeper meaning ?. Can we learn something from this? I think if something hits you, there is something reflected deep inside of you , it is a feast of recognition. You will hear something, that arouses recognition, because it is already within you. In fact, it touched your deepest self . To achieve this "'Einklang", you will have to open up for it, surrender to it. Your  attention should not be stuck somewhere. You have to let go of the prejudices and concepts that stand in your way because they perpetuate the duality. By only viewing art as it appears to you, you will not get in contact with it.

You can practice this for example by getting in contact with art by viewing lots of art and try to connect to it.. And I do not mean by theorizing with language because language is form and stands in between yourself and comprehension. It can only be found by reflecting. Words are only hints, and have no value in themselves. It’s not a matter of debate, but of focusing, of complete attention. Attention from two sides. Try to change your viewing point and when your focus is not stuck anywhere, you are able to look with openness, rather like looking without eyes.  

This open free attention is unlimited and completely transparent, and it takes the shape and color of what you see. By releasing everything that is stuck inside of me I provoke undivided and free attention. This means that there is nothing activated inside anymore and the mind becomes silent.. If the perception should be completely fresh and new, the inside must definitely be quiet.  What’s most important and most essential of mankind is invisible. It's the no-ground and the natural state of man. By realizing himself this natural state, man will return to peace, and the mind regains the place it deserves.

For unity and connection (Einklang) the mind must be silent.

Harmen van der Tuin 2008